Jak już wspomniałem ostatnio, ten i poprzedni odcinek sponsorowane są przez… zbieg okoliczności. Bowiem w odstępie kilku dni kilkukrotnie zadano mi pytanie, które brzmiało:
Jakie obiekcje, czy też obawy przed robotyzacją mają Polskie firmy? 🤖
To nie zawsze cena jest podstawową obiekcją, która doprowadza do wstrzymania inwestycji. Stwierdzić można nawet, że jeśli to finanse są największym blokerem to problem wcale nie jest taki duży. Jeśli bowiem ROI wygląda dobrze to czasem wystarczy tylko zapewnić projektowi odpowiednie finansowe zewnętrzne by doprowadzić do wdrożenia. Czasem jednak problemy mają zupełnie inne źródło. Dlatego z ostatniego odcinka dowiedzieliście się m.in:
1) Co zrobić gdy obawiamy się, że nasi pracownicy nie poradzą sobie z robotami? 🧑🔧
2) Czy pojawienie się robotyzacji zwiększy ilość zagrożeń dla obsługi?
3) Jak można przekonać zespół, że tych robotów to nie trzeba się wcale bać? I…
4) Czy można wdrażać systemy tak aby ich integracja nie wymagała zespołu z kompetencjami niezbędnymi do wysłania człowieka na księżyc? Czyli… czy da się to zrobić prosto i bez zbędnego utrudniania?
Tym sposobem omówiliśmy ostatnio pierwszą piątkę obiekcji. Dziś pozostało nam kolejne 6 z 11 które przytoczyłem na początku poprzedniego odcinka.
Zaczynajmy więc…
Pozycja nr 6 na liście najczęstszych obaw to niepewność co do zwrotu z inwestycji:
Firmy mogą mieć bowiem wątpliwości co do szybkości i skali zwrotu z inwestycji w robotykę, zwłaszcza w branżach, gdzie cykle produkcyjne są zmienne i nieprzewidywalne.
Aby adresować niepewność co do zwrotu z inwestycji (ROI) w robotykę, zwłaszcza w branżach o zmiennych i nieprzewidywalnych cyklach produkcyjnych, kluczowe jest skupienie się na kilku istotnych aspektach analizy i działań. Oto, co warto przeanalizować wg mnie:
i najważniejsze to dokładna analiza kosztów i korzyści:
Mam tu na myśli przeprowadzenie szczegółowej analizy kosztów związanych z inwestycją w robotykę, włączając w to zakup, instalację, szkolenia, utrzymanie oraz ewentualne przestoje w produkcji podczas wdrażania.
Szacowanie korzyści, takich jak zwiększona wydajność, obniżenie kosztów jednostkowych produkcji, zmniejszenie błędów, poprawa jakości produktów i skrócenie czasu wprowadzania produktów na rynek.
Wprost należy tu wyjść do oczekiwanych funkcjonalności. Im większy zakres bieżących czynności zostanie zastąpiony automatycznym systemem zrobotyzowanym, tym, co oczywiste, więcej będzie pozycji w excelu, które pozytywnie wpływać bedą na końcowy zwrot z inwestycji.
Tu jednak stąpać należy bardzo ostrożnie by uniknąć bardzo częstego problemu tj. Rozbudowywania funkcjonalności do maksimum tylko po to by zaopiekować każdy przypadek. Każde przezbrojenie systemu i jego dodatkowa funkcjonalność zmniejsza niezawodność dostarczonego rozwiązania. Można to w dowolnej chwili udowodnić na gruncie statystyki. Im więcej bowiem elementów w układzie, podczas gdy każdy ma jakąś awaryjność X, tym szansa na wystąpienie awarii rośnie.
Poszukując optimum pomiędzy ilością funkcjonalności a kosztem rozwiązania i jego niezawodnością warto posłużyć się analizą Pareto nałożoną na dane produkcyjne. Często bowiem nie warto opiekować tzw. Długiego ogona, czyli mało znaczącej dla ogólnej skali produkcji, mnogości wyjątków obejmujących mniej niż 20% ogółu. Tak przeprowadzona już na początku analiza pozwala na skupienie się tylko na tym co realnie ważne dla zwrotu z inwestycji i przyszłych korzyści.
Inne metody postępowania, które pozwolą wyeliminować obawy na polu opłacalności to min:
Zastosowanie zaawansowanych modeli finansowych do przewidywania zwrotu z inwestycji, które uwzględniają specyfikę branży i zmienność cykli produkcyjnych. W tym uwzględnienie w modelowaniu różnych scenariuszy rynkowych i operacyjnych, aby lepiej zrozumieć potencjalne ryzyka i korzyści.
Porównanie z alternatywnymi rozwiązaniami: Analiza i porównanie potencjalnego zwrotu z inwestycji w robotykę z innymi dostępnymi opcjami automatyzacji, optymalizacji procesów lub ich istotnej przebudowy.
Obejmuje to ocenę kosztów i korzyści związanych z zatrudnieniem dodatkowej siły roboczej, zakupem innych maszyn czy inwestowaniem w technologie informacyjne.
Ocena wpływu na konkurencyjność. Czyli analiza, jak inwestycja w robotykę wpłynie na pozycję konkurencyjną firmy na rynku, w tym na zdolność do szybkiego dostosowywania się do zmian popytu i wprowadzania innowacji produktowych.
Rozważenie długoterminowych korzyści, takich jak zwiększona elastyczność produkcyjna, lepsza jakość i niższe koszty, mogą pomóc przeważyć początkową niepewność związaną z ROI.
Najczęstsza obiekcja nr 7 to Utrzymanie i serwis
Koszty oraz logistyka związana z utrzymaniem, naprawą i aktualizacją systemów robotycznych mogą stanowić wyzwanie, szczególnie dla firm, które nie mają wewnętrznych zasobów do zarządzania tymi procesami. Problem ten można rozwiązać m.in poprzez:
Wsparcie techniczne i serwisowe oraz zdalne monitorowanie i dostęp
Wybierając dostawcę technologii należy zwrócić uwagę na jakość i dostępność wsparcia technicznego oraz serwisowego. Dostawcy powinni oferować szybki dostęp do pomocy technicznej oraz efektywny serwis, w tym zdalne rozwiązywanie problemów, gdy to możliwe.
Ważne jest, aby umowy serwisowe były jasne i transparentne, obejmujące szczegółowe informacje dotyczące tego, co jest wliczone w cenę, a za co mogą być naliczane dodatkowe opłaty. Dokładniej mówiłem o tym w kilku wcześniejszych odcinkach.
Rozwiązania umożliwiające zdalne monitorowanie stanu maszyn i diagnostykę mogą znacząco ułatwić utrzymanie i szybkie reagowanie na ewentualne problemy. Systemy zdalnego monitorowania mogą również oferować wgląd w dane operacyjne, które pomogą w optymalizacji pracy robotów i planowaniu konserwacji prewencyjnej.
Skupienie się na tych obszarach i włączenie ich do strategii wdrożenia i eksploatacji systemów robotycznych może znacząco przyczynić się do zmniejszenia obiekcji związanych z utrzymaniem i serwisem, a także do zwiększenia ogólnej satysfakcji z inwestycji.
Dostępność części zamiennych
Analizując opcje utrzymania i serwisu, należy uwzględnić dostępność i koszt części zamiennych. Ważne jest, aby części były łatwo dostępne, a czas dostawy był krótki, aby uniknąć długich przestojów w produkcji. Rozważenie możliwości utrzymania własnego magazynu krytycznych części zamiennych może być korzystne dla minimalizacji czasu przestoju.
Umowy o poziomie usług (SLA)
Negocjowanie umów o poziomie usług (Service Level Agreements, SLA) z dostawcami, które określają konkretne ramy czasowe dla reakcji serwisowych i napraw, może znacznie zwiększyć pewność działania systemów robotycznych.
SLA powinny obejmować także zobowiązania dostawcy do regularnych przeglądów i konserwacji prewencyjnej, co może zapobiegać awariom.
Oczywiście rozwiązaniem w zakresie obaw dotyczących przyszłego serwisowania są też wymienione przeze mnie wcześniej elementy tj. Szkolenia personelu czy modułowość i standaryzacja.
Punktem 8 na liście głównych obiekcji jest zmienność technologiczna.
Nierzadko pojawia się bowiem obawa, że Szybki rozwój technologii może sprawić, że inwestycje w robotykę szybko się zestarzeją. Firmy mogą obawiać się, że zainwestowane środki w określone rozwiązania robotyczne stracą na wartości, gdy pojawią się nowe, bardziej zaawansowane technologie.
Aby zmniejszyć obawy związane ze zmiennością technologiczną i uczynić wdrożenie oraz późniejsze użytkowanie robotyki łatwiejszym, warto skupić się na kilku kluczowych aspektach:
Po 1, te kilka kwesti, które już wcześniej przytoczyłem czyli:
- Wybór modułowych i skalowalnych systemów,
- Analiza zwrotu z inwestycji z perspektywy długoterminowej czy
- Edukacja i szkolenie pracowników.
Ale też.
Uwzględnienie cyklu życia technologii
Analiza cyklu życia potencjalnych inwestycji technologicznych, aby zrozumieć, jak długo planowane rozwiązania będą aktualne i jakie są przewidywane koszty ich aktualizacji lub wymiany.
Planowanie inwestycji z uwzględnieniem szybkości rozwoju technologicznego w danej dziedzinie, aby zminimalizować ryzyko przedwczesnego zdezaktualizowania.
Elastyczne planowanie finansowe
Przygotowanie elastycznego planu finansowego, który uwzględnia możliwe przyszłe aktualizacje i modernizacje, pozwalając na adaptację do zmieniającego się krajobrazu technologicznego.
Rozważenie opcji finansowania, które pozwalają na rozłożenie kosztów inwestycji w czasie i łatwiejsze dokonywanie aktualizacji a jednocześnie czynią sprzedaż danej technologii względnie łatwym,
Monitorowanie trendów i innowacji
Aktywne śledzenie rozwoju technologii i trendów w branży, aby móc szybko reagować na pojawiające się nowości i oceniać ich potencjalny wpływ na działalność firmy.
Obiekcja nr 9 na naszej liście to zmienność produkcyjna czyli nadmierna elastyczność.
Jak zaopiekować ten temat by nie przesadzić z pompowaniem funkcjonalności i jednocześnie ceny rozwiązania powiedziałem już przy okazji niepewności co do zwrotu. Tu jednak można dodać jeszcze jedną kwestię. Jeśli są w Was obawy, że proces może w niedalekiej przyszłości przeobrazić się istotnie lub nawet całkowicie to… inwestujcie w roboty. Ci, którzy z inżynierii kumają nieco więcej mogą nierzadko zastanawia się dlaczego coś w danej maszynie rozwiązano robotem a nie jakimś prostym mechanizmem. Oto odpowiedź. Robot może zostać ze stanowiska czy maszyny wyjęty, przezbrojony i użyty w innym procesie a ostatecznie można go nawet sprzedać i odzyskać sporo z zainwestowanych w jego zakup środków. Praktycznie nie da się tego zrobić z szytymi na miarę maszynami, które najczęściej nie nadają się do niczego innego ponad to do czego zostały zaprojektowane a koszty ich przeprojektowania są całkowicie nieadekwatne. Wdrożyłbym tu więc prostą zasadę – im większa niepewność co do przyszłości tym więcej rozwiązań opartych o roboty a mniej maszyn i osprzętu współpracującego.
Obiekcja nr 10 to Dostosowanie do specyficznych potrzeb branży
Robotyka, choć wszechstronna, może nie być w pełni dostosowana do unikalnych wymagań i specyfikacji niektórych branż lub indywidualnych procesów produkcyjnych. Dostosowanie technologii robotycznych do szczególnych potrzeb i wymogów może wymagać dodatkowych nakładów finansowych, badań i rozwoju, co stanowi barierę dla firm o ograniczonych zasobach.
Tyle mówi teoria ale w praktyce takich branż jest coraz mniej.
Żeby dokładnie wiedzieć z jaką sytuacją mamy do czynienia trzeba to dokładnie przeanalizować. Analizie poddać należy nie tylko proces produkcyjny ale też wiedzę nt. Dostępnych rozwiązań. Dobrze da się to zrobić praktycznie tylko wtedy gdy posiada się wszystkie niezbędne kompetencje „na pokładzie”. Czyli w praktyce – rozwiązaniem problemu może być przeprowadzenie audytu możliwości robotyzacji i automatyzacji przez wyspecjalizowaną w tym zakresie firmę lub np. Integratora. Taki zespół powinien dopasować już jakieś rozwiązanie z tych istniejących albo zaproponować coś indywidualnego.
Jeśli faktycznie nie da się do danego procesu dobrać nic dostępnego „z półki” to kolejnym krokiem będzie Prototypowanie i testowanie pilotażowe: Rozwój prototypów lub wdrożenie pilotażowych projektów robotycznych, aby testować ich skuteczność i dostosowanie do potrzeb przed pełną skalą wdrożenia. Prototypowanie może też pomóc w identyfikacji niezbędnych modyfikacji i ocenie rzeczywistego wpływu robotyzacji na procesy produkcyjne.
Obawa ostatnia, czyli 11 to Kwestie etyczne i społeczne
Niektóre organizacje mogą mieć bowiem obawy dotyczące wpływu robotyzacji na społeczeństwo, w tym zagadnienia związane z automatyzacją pracy i jej wpływem na rynek pracy.
Strach ma zawsze wielkie oczy a ja w tym temacie powiedziałem to już dziesiątki razy ale powtórzę kolejny. W robotyzację inwestują firmy rozwijające się. A te, w obecnych czasach, nie zwalniają pracowników.
Jednak, jeśli już… to adresowanie kwestii etycznych i społecznych związanych z robotyzacją wymaga holistycznego podejścia, które uwzględnia zarówno korzyści płynące z automatyzacji, jak i potencjalne wyzwania dla pracowników i społeczeństwa. Oto co należy przeanalizować i poruszyć, aby łagodzić obawy i zredukować obiekcje:
Komunikacja i transparentność
Otwarta komunikacja na temat celów i korzyści wdrożenia robotyzacji, w tym jak technologie te mogą wspierać pracowników, poprawiać bezpieczeństwo pracy oraz zwiększać jakość i dostępność produktów. Transparentne przedstawianie planów dotyczących wprowadzenia robotów, w tym informacje o tym, jak firma zamierza zarządzać zmianą i wspierać pracowników.
Szkolenia i przekwalifikowanie
Inwestycja w programy szkoleniowe i przekwalifikowanie pracowników, aby zapewnić im umiejętności potrzebne do pracy w zmieniającym się środowisku technologicznym.
Rozwój kompetencji cyfrowych i technologicznych wśród pracowników, co może otworzyć nowe możliwości kariery i zwiększyć ich zatrudnialność.
Analiza wpływu na rynek pracy
Przeprowadzenie analizy wpływu automatyzacji na rynek pracy w danym sektorze, w tym identyfikacja obszarów, w których robotyzacja może zastąpić prace manualne, a gdzie może stworzyć nowe miejsca pracy.
Rozważenie wprowadzenia robotyzacji w sposób, który komplementuje pracę ludzką, zamiast ją zastępować, koncentrując się na zadaniach o wysokiej wartości dodanej.
Współpraca z partnerami społecznymi
Nawiązywanie dialogu z zainteresowanymi stronami, w tym związkami zawodowymi, organizacjami branżowymi i instytucjami edukacyjnymi, aby wspólnie rozwiązywać wyzwania związane z automatyzacją. Współpraca z instytucjami edukacyjnymi w celu dostosowania programów nauczania do potrzeb rynku pracy przyszłości.
Zrównoważony rozwój i społeczna odpowiedzialność
Podkreślenie, jak robotyzacja może przyczynić się do zrównoważonego rozwoju, np. przez zwiększenie efektywności produkcji, redukcję odpadów, czy minimalizację ryzyka wypadków przy pracy. Implementacja praktyk społecznie odpowiedzialnego biznesu, w tym inwestycje w lokalne społeczności i wspieranie projektów społecznych.
Etyczne wykorzystanie technologii
Rozwój i wdrożenie wewnętrznych zasad dotyczących etycznego wykorzystania technologii robotycznych, w tym zagadnienia prywatności, bezpieczeństwa danych i autonomii maszyn. Zapewnienie, że decyzje dotyczące wdrożenia robotyzacji są podejmowane z uwzględnieniem ich długoterminowego wpływu na pracowników, klientów i społeczeństwo.
Przeanalizowanie i poruszenie tych kwestii może pomóc organizacjom w łagodzeniu obaw dotyczących wpływu robotyzacji na społeczeństwo i rynek pracy, jednocześnie podkreślając korzyści płynące z tych technologii. Ważne jest, aby podejście do robotyzacji było zrównoważone i uwzględniało nie tylko cele biznesowe, ale także dobro pracowników i szerszego społeczeństwa.
I dobrnęliśmy…
Za nami 11 najważniejszych obiekcji, które najczęściej powodują, że inwestycje w robotyzację nie dochodzą do skutku oraz przynajmniej po kilka sposób jak można każdą z nich zniwelować. Często zdarza się tak, że tylko 1-2 osoby w organizacji stanowią bloker do tego typu inwestycji – ale wystarczająco skuteczny.
Mam nadzieję, że wymieniona przeze mnie dziś i tydzień temu lista obiekcji oraz sposobów na ich rozwiązanie pomoże komuś z Was we wdrożeniu odpowiednich działań i przekonaniu tych najbardziej oporujących przez innowacjami. Bo serio – nie ma się czego bać.
Jeśli się Wam podobało to wiecie co zrobić. Zostawcie łapkę w górę i zasubskrybujcie mój kanał na YT, Spotify czy apple podcasts – gdzie Wam wygodnie i gdzie aktualnie tego słuchacie.
A tymczasem, życzę Wam spokojnego dnia i do usłyszenia za tydzień.
Cześć.
